De Twee Snoeken Architectuur
Meer over Stadhuis Amsterdam
Allereerst wordt het aantal entrees teruggebracht tot één representatieve hoofdentree. Vanuit deze entree worden de diverse gebieden (openbaar en semi-openbaar) ontsloten. Momenteel worden bezoekers opgehaald bij de receptie en gaan dan mee het gebouw in. Dat is lastig beheersbaar en onoverzichtelijk. Onderdeel van de optimalisatie van het stadhuis is het anders organiseren van werken en ontmoeten. De ontmoeting met externen zal in het hart van het gebouw op de begane grond en de eerste verdieping in een semi-openbaar gebied plaatsvinden. De nieuwe plaza, die op de begane grond nabij de entree wordt gerealiseerd, speelt daarin een (logistieke) sleutelrol.
De plaza is het nieuwe, overzichtelijke, centrale knooppunt van het stadhuis. Het is multifunctioneel inzetbaar en is gericht op kort en open overleg in een sfeervolle setting, met als uitgangspunt kort verblijf. Vanuit de plaza kan worden doorgelopen naar het vergadercentrum op de eerste verdieping. Dit centrum, gelegen tussen de plaza en de kantoren, is eveneens goed bereikbaar vanuit de niet-openbare werkomgeving van de ambtenaren.
Het vergadergebied kent een variëteit aan overlegvormen, zowel formeel als informeel. Hoge zit, lage zit, afgewisseld met brainstorm en creatieve ruimten. Aangezien vergaderruimten vragen om relatief veel lucht/ventilatie, is er veel integrale afstemming noodzakelijk geweest om de extra lucht naar dit bouwdeel te brengen. Door het aanbrengen van een extra luchtbehandelingskast in de kelder nabij het vergadergebied waren grote en ingewikkelde leidingtracés naar het dak van de vijfde verdieping (waar luchtbehandeling kantoren staat) niet noodzakelijk.
Naast de logistiek vormde de voorgestelde indeling van de kantoren een uitdaging. Het bestaande cellenkantoor werd in het oude voorstel t.b.v. de invoering van Het Nieuwe Werken weliswaar opengebroken, maar op een dusdanige wijze dat er één hele grote, ongelede werkvloer zou ontstaan, met alle ruimtelijke en akoestisch nadelen van dien.
Om deze problemen te voorkomen is voor een indelingsprincipe met zones gekozen, waarbij open en gesloten typen werkplekken elkaar afwisselen. Hierdoor krijgt de werkvloer een duidelijke geleding en indeling en wordt akoestische overlast tegengegaan. De werkomgeving krijgt een verloop in gebruik van dynamiek naar rust, met een bijpassend kleurverloop. De positie van de verschillende werkplekken is gerelateerd aan de looproutes door het gebouw. Terwijl de op ontmoeting gerichte, dynamische ‘huiskamers’ zich dichtbij de stijgpunten in het gebouw bevinden, liggen de rustige werkplekken zo ver mogelijk uit de loop. Met de vormgeving van die zonering ontstaat tevens een diversiteit aan herkenbare sferen.
Het kantoor wordt opgedeeld in onafhankelijk functionerende verhuurbare eenheden, die elk bestaan uit een totaalpakket aan werkplekken met bijbehorende faciliteiten. Voor dit uitgangspunt zijn uitwisselbare ‘interieurstempels’ ontworpen, die in verschillende combinaties kunnen worden toegepast, waardoor op eenvoudige wijze een verhuurbare eenheid specifiek gemaakt kan worden voor een gebruiker. Door de eenheden ieder een eigen identiteit te geven, aan de hand van herkenbare plekken in de stad Amsterdam, wordt bovendien gezorgd voor een sfeervolle werkomgeving met een menselijke maat. Met het ontwerp van uitwisselbare ‘stempels’ wordt niet alleen een aangename werkomgeving gecreëerd, die optimaal is toegesneden op Het Nieuwe Werken, maar is tevens een heel duurzaam en toekomstbestendig interieurontwerp tot stand gekomen. Het ontwerp kan namelijk dankzij de modulaire opzet en ingecalculeerde flexibiliteit gemakkelijk inspelen op de wisselende ruimtebehoefte en wensen van diverse huurders.
Meer over De Twee Snoeken Architectuur
